Πέννυ Κοτινά
«Κάθε συνεδρία είναι μία πρόκληση. Ο άνθρωπος που είναι απέναντι σου δεν έρχεται τυχαία. Το έχει ζυγιάσει πολύ μέσα του για να επισκεφτεί έναν ειδικό ψυχικής υγείας και πάλι πλησιάζει διστακτικά σαν το μικρό παιδί που κατευθύνεται στον κύριο ή την κυρία που δεν γνωρίζει και διστάζει να εμπιστευτεί, να μιλήσει.
“Και τι θα μου πει; Πόσο σοβαρά είμαι; Μπορώ να το αντιμετωπίσω; Οι δικοί μου τι θα πουν; Δεν είμαι τρελός/η! Και αν πρέπει να πηγαίνω συνέχεια; Που θα βρω τα λεφτά;”
Ένα κουβάρι σκέψεων και φόβων σε ένα μυαλό που μάχεται καιρό να δώσει λύσεις σε θέματα που ταλανίζουν την καθημερινότητα του.
Και εγώ; Η Πέννυ Κοτινά ως θετική ψυχολόγος που βρίσκομαι;
Η δική μου ευθύνη είναι διπλή σαν τον γιατρό που καλείται να φέρει στο φως μία ζωή και είναι ταυτόχρονα υπεύθυνος για δύο ζωές. Βρίσκομαι στη μέση. Διατηρώ την ισορροπία για τη ζωή και την εξέλιξη του. Στέκομαι ως παρατηρητής και όχι ως κριτής, ως συγγενής. Οι γνώσεις που έχουν αποκομιστεί μέσω των βιβλίων και των πτυχίων μου είναι η πυξίδα, εξυπηρετούν το λογικό δείχνοντας την κατεύθυνση της θεραπείας και η καρδιά μου είναι ο οδηγός. Δείχνει τη συμπόνια και προσπαθεί με τον καλύτερο τρόπο να ακούσει, να νιώσει, να αισθανθεί τον άνθρωπο που έχει απέναντι του. Τον άνθρωπο που βρήκε τη δύναμη να απευθυνθεί σε έναν άγνωστο μετά από πολλή σκέψη και που στα μάτια του διακρίνεις τις ελπίδες που εκείνη την στιγμή εναποθέτει σε εσένα για την ίαση του. Αυτό είναι για εμένα η συνεδρία και η μεγαλύτερη ανταμοιβή αυτής όταν η θεραπεία μέσω της συνεδρίας ή των συνεδριών ολοκληρωθεί, το απρόσμενο τηλεφώνημα ή μήνυμα με τα χαρμόσυνα νέα της αλλαγής, της νέας φωτεινής ζωής.»
